Terapia polega na pracy z ciałem pacjenta, gdzie za pomocą subtelnego dotyku wyczuwa się napięcia i nieprawidłowości w strukturach i ruchach tkanek, a także kości całego systemu czaszkowo-krzyżowego.

Terapią czaszkowo-krzyżową działamy na ciało poprzez rozluźnienie powięzi otaczających narządy oraz oponę twardą rdzenia kręgowego i mózgu, która wyściela wnętrze czaszki i kanał kręgowy.

Zabieg polega na wyczuciu w pierwszej kolejności rytmu czaszkowo-krzyżowego, czyli rytmu produkcji i absorpcji płynu mózgowo-rdzeniowego. Płyn ten gwarantuje fizjologiczne pole, w którym mózg i system nerwowy mogą się rozwijać, żyć i funkcjonować.

Terapeuta w czasie zabiegu wykonuje konkretne układy terapeutyczne dotykając pacjenta w różnych miejscach: na czaszce, klatce piersiowej, kości krzyżowej, stopach – delikatnym dotykiem, który pozwala na rozluźnienie tkanek miękkich i kostnych w obrębie ukł. czaszkowo-krzyżowego (zespołu membranowego opony twardej mózgu i rdzenia kręgowego i przyczepionych do niej struktur kostnych: czaszki, kręgosłupa szyjnego i kości krzyżowej).

Duża część technik skierowana jest na przywrócenie naturalnego, wzajemnego ruchu kości czaszki i elastyczności membran otaczających mózgowie. Terapia może być również skierowana lokalnie np. wokół stawu kolanowego, stopy lub szczęki. W ten sposób zabieg kranialny uwalnia różne ograniczenia i dysfunkcje w ciele i przywraca ruchomość, dając odczucie rozluźnienia i dobre samopoczucie. Pacjent po zabiegu jest wypoczęty, zaś w przypadku gdy następuje rozwiązanie traumatycznego przeżycia, terapii mogą towarzyszyć mimowolne ruchy ciała, drgania, zmiany rytmu oddechowego, reakcje emocjonalne typu śmiech, płacz.